Temperatuurbeheerskakelaar word verdeel in meganies en elektronies.
Elektroniese temperatuurbeheerskakelaars gebruik gewoonlik 'n termistor (NTC) as die temperatuursensor. Die weerstandswaarde van die termistor verander met die temperatuur en die termiese sein word omskep in 'n elektriese sein. Hierdie verandering gaan deur die SVE en produseer 'n uitsetbeheersein wat die beheerelement tot aksie dryf. Die meganiese temperatuurbeheerskakelaar gebruik 'n bimetaalplaat of temperatuurmedium (soos paraffien of gliserien) en die beginsel van termiese uitbreiding en inkrimping, wat die temperatuur in meganiese krag verander, om die werking van die temperatuurbeheerskakelaar se beheermeganisme te bevorder.
Meganiese temperatuurskakelaar word verdeel in bimetaaltemperatuurskakelaar en vloeistofuitbreidingstemperatuurbeheerder.
Bimetaalplaat temperatuurskakelaars het gewoonlik die volgende name:
Temperatuurskakelaar, temperatuurbeheerder, temperatuurskakelaar, springtipe temperatuurbeheerder, temperatuurbeskermingskakelaar, hittebeskermer, motorbeskermer en termostaat, ens.
Cklassifikasie
Volgens die temperatuur en stroom wat die temperatuurbeheerskakelaar beïnvloed, word dit verdeel in oortemperatuurbeskermingstipe en oortemperatuurbeskermingstipe, en motorbeskermer is gewoonlik oortemperatuur- en oorstroombeskermingstipe.
Volgens die bedryfstemperatuur van die temperatuurbeheerskakelaar en die terugkeerverskil van die hersteltemperatuur (ook genoem temperatuurverskil of temperatuuramplitude), word dit verdeel in beskermingstipe en konstante temperatuurtipe. Die temperatuurverskil van die beskermende temperatuurbeheerskakelaar is gewoonlik 15 ℃ tot 45 ℃. Die temperatuurverskil van die termostaat word gewoonlik binne 10 ℃ beheer. Daar is stadigbewegende termostate (temperatuurverskil binne 2 ℃) en vinnigbewegende termostate (temperatuurverskil tussen 2 en 10 ℃).
Plasingstyd: 13 Apr-2023